aşktan kaçmak çözüm değildi. o kadar çok kaçtım ki...yılların sayısını unuttum belkide. kim bilir kaç yıl geçti aradan. olmaz artık dedim. ben aşk defterini kapatalı çooookkkk uzun zaman oldu. hele bile bile lades demek yok ya olamaz öyle şey. o kadar acıdan sonra imkansız bir şey. düşünmesi bile kötü. sana da demedim mi aynısını. benden uzak dur diye. yaklaşma bana. yorgun olan beni yorma istemiyorum ne aşkı nede seni. aşktan kaçtığım gibi senden de kaçtım. nereye kadar süreceğini bilmediğim bu kaçıştan yoruldum ve tamam dedim. her şeye tamam. sana tamam, aşka tamam. tamam derken o anda aklıma gelmedi acıyada tamam dediğim. bak yine aynısı oldu. yine acı çekiyorum. yine içim acıyor, yüreğim kanıyor. anladım ama yine çok geç kalmıştım. içimde ki volkan hiç sönmemiş meğer. sadece üzeri küllenmiş. hafifçe karıştırınca yine alev aldı ve yanmaya başladı. hemde eskisinden daha yakıcı bir şekilde.
uzaktasın benden hemde çok uzak. sana ihtiyacım olduğunda yanımda yoksun. sarılmak istediğimde sadece resimlerine ve yanlızlığıma sarılıyorum. kokunu duymak istediğimde hayallerimdeki seni kokluyorum. galiba ben bu işi beceremiyeceğim. yol yakınken (ne kadar da yakın tartışılır) dönmem lazım ama dönemiyorum. bir şeyler bağladı beni sana. göz yaşlarıma engel olamıyorum. acı çekiyorum aşkım hemde çok.
19.04.2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder