hoşçakal

Yüreğime geldiğin o günü hatırlıyorumda ne kadarda mutlu etmiştin beni.Seni geç bulmuştum ama kaybetmek istemiyordum.Ama bak yine hayat bana yine oyununu oynadı.Yine tam kazandım derken kaybettim.Oysaki ne hayallerim vardı senle,oysaki ne çok sevmiştim seni ama sen hiçbir zaman bunların farkında değildin...

Hani bana demiştin hatırlıyor musun?Hiç ayrılmıycaz diye.Herkese ve herşeye rağmen seninleyim demiştin.Hani biz bir ömür hep el ele olacaktık.Yalan mıydı yoksa bunlar?Yoksa ben yalan bir aşka,yalan bi sevgiliye mi inanmıştım söyler misin bana?

''Sevseydin bırakıp gitmezdin,sevseydin yalnız kalmazdım'' bu sözler artık sana söyleniyor ey sevgili!Sevseydin bu satırlar sitem dolu sözlerle dolar mıydı sevgili söyle bana?

Sevgi bu kadar basit ve aciz kalmamalı sevgili;
Biz bu kadar çabuk pes etmemeliydik sevgili;

Şimdi sen bu satırları okuduğunda ben seni kalbimin en derin noktasına gömmüş olucam.Hemde o toprağı hiç karıştırmamak üzere.Çünkü sen haketmedin benim sevgimi ey sevgili.Haketseydin bunları yazmazdım ve sende bu satırlarda böyle anılmazdın...

Şimdi seni o kendi dünyan ile baş başa bırakıyorum...

HOŞÇAKAL...

bebişim

12 nisan 2007 TUNÇ BEBİŞ HOŞGELDİN ARAMIZA
TEYZEN SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYOR.

o kadar tatlı bir şeysin ki sen...ilk odaya girdiğinde ağlıyordun. yatağına yattığında güldün. sen benim vazgeçilmezimsin artık. seni çok seviyorum
ağlayarak geldiğin dünyada inşallah hep gülersin

zorlu sevdam

Şu anda içimin ezildiğini hissedebiliyorum.Kalbimin paramparça olduğunu da..ne kadar umutlanmıştım oysa elimi tuttuğunda.Hiç bırakmayacaksın sanmıştım.Artık yitirmeye başladığım senli hayallerimi canlandırmıştın.

Bilerek mi yaptın bilmiyorum.Kim bilir belki de amacın beni böyle öldürmek !! Ne de olsa sana küsemem öyle değil mi ? Canımı ne kadar yakarsan yak senden vazgeçemeyeceğimi düşündüğün için bu umursamaz hallerin.En büyük silahında seni görmemi engellemek ! İşte bunu yaptığın zaman yıkılıyorum, biliyorsun.İçten içe yüreğimi öldürüyorsun..Hani desen ki 'Ben seni asla sevmeyeceğim, benden umudu kes! Yolun açık olsun..' belki bu kadar zor gelmeyecek vazgeçmek senden,hayallerimden..Ama sen ışıkları bir kapatıp bir açınca çıldırıyorum !Anlamıyor musun sen sustukça daha çok bağırıyor umutlarım !! Sen benden gittikçe daha çok kanıyor yaralarım..Seni görmemekte tuzu oluyor yaralarımın !

Ama artık dayanacak gücüm kalmadı..Artık sevgini yenmeliyim..Çünkü bu aşka vereceğim bir yudum gururum kalmadı.Hepsini senin uğruna tükettim.Peki Sonuç ? Kendi yüzüme bakamaz oldum..Oysa bir damlacık sevgiydi senden istediğim..Olmadı ve olmayacak..

Senin için bir şey değiştirir mi bilmiyorum ama ben gidiyorum.Zaten olmadığım hayatından çıkıyorum..Elveda demeden önce bir şeyi bilmeni isterim.Ben seni gerçekten sevmiştim.

' Çektiysen Kahrımı, Helal Et Hakkını.. Zorlu Sevdam Hoşçakal !!

gitme

Biliyorum
aslında sen hiç bir zaman gelmedin bana.
Duymuyorsun !
Gitme diyorum sana,gitme !
Çığlıklarım boğuluyor gecenin karanlığında.
Gece korkunç, gece sessiz, gece yalnız...
Sesim kısılıyor
Gidişin bitişi olacak yüreğimdeki heyecanın,
Gidişin sönüşü olacak gözlerimdeki ateşin.
Beni,yüreğimdeki sevgiyi,
Gözlerimdeki bitmek bilmeyen umudu unuttun!
Ama ne olur bunu unutma.
Gidişin dinderemez bu fırtınayı.
Bir fırtınanın uğultusuyla sesleniyorum sana;
GITME....

gitti

...elimi aldı ve kalbine koydu...

''ne hissettiğim hakkında hiç bir fikrin yok değil mi...'' dedi

gözlerimin içine bakarak ve çekti gitti...bakakaldım ardından,

dudaklarım kilitlendi sanki, hiçbir kelime bulamadım cümle kuracak,

ağlayacağımı düşündüm ama gözlerim dolmadı. kimbilir belki de

artık hiç görmeyecektim onu..bir daha hiçbir zaman dilimi karşı

karşıya getirmeyecekti bizi...gitti...uzayan yolda akşamın karanlığına

karıştı ve kaybuldu silueti...soğuk avuçlarımda atıyor gibiydi hala

yorgun kalbi..kalbini bıraktı ve gitti...gerçekten de içindeki onu

terkedebilmiş miydi..(?)

uzakmavi

ve biz sevdamızı haykırdığımızda

tek şahidimiz olan şeyler ölecek

çünkü bizim şahitlerimiz

yanlızlıklarımız olacak....

benim kırgınlığım AŞK'a

Düşüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil...
Gelseydin, kendimi unutup sana koşacaktım, susturacaktım içimdeki isyanı,
kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini,
sevinçten ağlayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhoş olmuşum gibi,
dokunacaktım, sarılacaktım. Ama gelmedin, gelemezdin belki de gelmeye de
hiç niyetin yoktu aslında... Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum...

Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi
ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş
gibi geliyor... Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi bana...
Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, denizde,
gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi...
Bu bir marifetse eğer, neden benim yanımda degilsin ki?
Gözyaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik düşüyorum sevdana...
Gittin! Belki de hiç gelmemiştin ben, geldiğini sandım... Ayak uyduramadım
yorgunluğuna... Dudaklarına düşlerindeki öpüşü konduramadım...

Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir kadın;
dokunuşlarında kendini bulan... Ama! En çok da imkânsızın oldum...
Her gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum... İnanamadığın, Yenemediğin,
üzerinden atlayamadığın korkuların oldum... Ağladığın, bağırdığın ya da
sustuğun isyanın oldum, sessizce boşalan gözyaşların, birikmişliğin oldum...
Yüreğindeki kadın ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak olan
bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken
belki de hiçbir şeyin oldum... Söylesene ben gerçekten senin neyin oldum?
Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim...
Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim?

Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan
ama bir ömür gibi gelen aşk... Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini,
öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum... Seni halen
benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum...
Gittin! Sevdamın yokluğuna alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların
sonunda olması acıtıyor içimi... Suskunluğun en büyük silahındı,
suskunluğunla vurdun beni asıl acı olan, canımı acıtan unutulmak...

Söylesene unutulmak kime yakışıyor?
Unutan sen olsan da sana bile yakışmıyor ...

Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak
sende daha güzel duruyor... Görüyorsun işte, aşk'a ve sana ihanet etmiyorum benim kırgınlığım aşk'a... Sen üstüne alındın...

nefret ediyorum

seni özlemekten nefret ediyorum. gelmiyeceğini bile bile yolunu gözlemekten, aramıyacağını bile bile telefonumu yirmidört saat açık tutmaktan nefret ediyorum. seni düşündükçe akan gözyaşlarımdan, yanan yüreğimden nefret ediyorum. ve seni bu kadar çok seven benden nefret ediyorum...

aşktan kaçmak

aşktan kaçmak çözüm değildi. o kadar çok kaçtım ki...yılların sayısını unuttum belkide. kim bilir kaç yıl geçti aradan. olmaz artık dedim. ben aşk defterini kapatalı çooookkkk uzun zaman oldu. hele bile bile lades demek yok ya olamaz öyle şey. o kadar acıdan sonra imkansız bir şey. düşünmesi bile kötü. sana da demedim mi aynısını. benden uzak dur diye. yaklaşma bana. yorgun olan beni yorma istemiyorum ne aşkı nede seni. aşktan kaçtığım gibi senden de kaçtım. nereye kadar süreceğini bilmediğim bu kaçıştan yoruldum ve tamam dedim. her şeye tamam. sana tamam, aşka tamam. tamam derken o anda aklıma gelmedi acıyada tamam dediğim. bak yine aynısı oldu. yine acı çekiyorum. yine içim acıyor, yüreğim kanıyor. anladım ama yine çok geç kalmıştım. içimde ki volkan hiç sönmemiş meğer. sadece üzeri küllenmiş. hafifçe karıştırınca yine alev aldı ve yanmaya başladı. hemde eskisinden daha yakıcı bir şekilde.
uzaktasın benden hemde çok uzak. sana ihtiyacım olduğunda yanımda yoksun. sarılmak istediğimde sadece resimlerine ve yanlızlığıma sarılıyorum. kokunu duymak istediğimde hayallerimdeki seni kokluyorum. galiba ben bu işi beceremiyeceğim. yol yakınken (ne kadar da yakın tartışılır) dönmem lazım ama dönemiyorum. bir şeyler bağladı beni sana. göz yaşlarıma engel olamıyorum. acı çekiyorum aşkım hemde çok.

vazgeçtim

""artık ben vazgeçtim yanlızlığı seçtim her şey bitti anlasana dokunma bana"" ne kadar da beni anlatıyor şarkı. vazgeçmek.... neyden kimden vazgeçiyorum. aşkımdan mı kendimden mi yoksa yaşamak isteyipte yaşayamadıklarımdan mı. ama bildiğim bir şey varsa o da yanlızlığı seçmem. ne sen ne bir başkası asla ve asla ben olamayacak. kilitledim kendimi sana ve senin gibilere. yoruldum hemde çok. pişmanlıklarım, içimde büyüyen acım, dinmeyen gözyaşlarım hepinize, herşeye ELVEDA.......